Alleen al zonder uitglijders naar Circuit Park Zandvoort komen was een avontuur op zichzelf, afgelopen zaterdag. Met de Mazda op de aanhanger schaatsten we over de A2 naar de eerste races van de Mazda Cup, die in het voorprogramma van de vier uur durende Nieuwjaarsrace zou plaats vinden. De opkomst van de Mazda’s was wat lager dan gebruikelijk door het slechte weer. Maar het circuit was niet gladder dan bij een doorsnee ‘wet race’. Er kon dus wel degelijk hard worden gereden, want die ervaring hebben we inmiddels wel. Het vervolg was een P3, en dus het eerste podium van 2017! Terwijl ik de bloemen in ontvangst nam riep een oude bekende, Michel Le Noble, onderaan de trap dat ik even op mijn telefoon moest kijken. Huib van den Nulft had een berichtje gestuurd. ‘Meld je bij Bas Koeten Racing. Of je wilt rijden met de vers opgebouwde Cup-Peugeot van REC Racing.’ Koeten was er om deze eerste race te helpen waar nodig.
Serieus? Tijdens de WEK? Daar hoefde ik niet heel lang over na te denken. Enkele weken terug waren we in Nijmegen voor een interview over de opbouw van hun Peugeot. En hier staat ie dan al. Best gedurft, een ‘shake-down’ tijdens de Nieuwjaarsrace met een splinternieuw concept. En voor de duidelijkheid: de auto werd volledig opgebouwd volgens cup-specificaties.
Binnen een uur kwam Christ van der Peijl al met de auto naar binnen voor een eerste rijderswissel. Ik werd zondeder pardon de totaal nieuwe cockpit in geduwd. Opeens bedacht ik me dat ik met mijn lengte (1.92 m) nog wel eens krap zou kunnen zitten. Wellicht was het handig geweest van tevoren even te passen? Maar nee zeg, wat een ruimte - veel meer hoofd - en beenruimte dan in mijn cup-Mazda. Voor lange rijders dus totaal geen probleem!
Gelukkig had ik communicatie in mijn helm vanwege het afgelopen TCR-avontuur. ‘Hoe start ik de auto?!’ Was de eerste woordwisseling. Je kunt je de verwarring maar zeker ook de vermakelijke blikken van het studenteam voorstellen. Een moment later reed ik de pitstraat uit en kon ik vol op het gas. Dat was trouwens ook het moment waarop ik nog via de communicatie vroeg waar mijn schakelmoment in het toerenbereik lag...
De baan was nog net zo nat als daarnet toen ik de laatste Mazda-race reed: een beetje miezeren en een natte baan zonder droge lijn. Ik kon dan ook redelijk dezelfde lijnen aanhouden als daarvoor. De Peugeot stond op de verplichte Interstate-banden, dezelfde als in de cup. Nu dacht ik te weten dat deze banden in de regen best tricky waren, maar niets was minder waar. Ze deden eigenlijk niet heel veel onder voor de Toyo R1R-banden. Ze sturen scherp in (mits je de ‘regenlijnen’ hanteert) en geven de auto een licht ondersturend karakter. Dat merk je vooral in de exit, wat normaal is voor een voorwielaandrijver.
Die wegligging van de Peugeot bleek een stuk voorspelbaarder dan verwacht. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze auto dankzij de sponsoring van WM Automaterialen een flinke verjongingskuur had ondergaan. Zo waren alle versleten rubbers en verdachte wiellagers vervangen. Maar dat zijn zaken die eigenlijk sowieso moeten gebeuren als je - zoals dit team - de complete Endurance kalender wilt gaan rijden.
Wie bekend is met de crash-filmpjes van Scheivlak-TV op Youtube weet, dat in deze bocht heel wat voorwielaandrijvers worden afgeschreven. Eventjes liften voordat je instuurt en je wordt passagier in je eigen auto, zo is het toch? Maar dat viel reuze mee. Je gaat in een behoorlijk rap tempo naar het Scheivlak toe zodat je het niet redt met alleen maar even liften. Je moet echt heel even de rem aantikken, waarna de auto direct weer in balans is. Vervolgens stuur je naar waar je heen wilt en je slaapt vanavond gewoon weer thuis in je eigen bed. De Peugeots gevaarlijk in de regen? Ook daar kan een streep doorheen.
Over remmen gesproken, dat kan je waanzinnig lang mee wachten! Er zitten dan ook behoorlijk stevige remschijven onder, in aanmerking genomen dat de Peugeot toch geen zware auto is.
Kortom, we konden direct al erg hard gaan. De Peugeot-rondetijden lagen dan ook amper anderhalve seconde boven die van mijn Mazda, onder dezelfde omstandigheden! Dit soort prestaties zou je eerder verwachten van een toerwagen die minimaal het drievoudige van de Peugeot kost. Want zo voelt de Peugeot dan ook aan.
Al met al dus een verrassende ervaring. Dat het leuk werd wisten we al, maar de snelheid, het remvermogen en de fijne (lees: niet zenuwachtige) wegligging maken dat dit een eersteklas-fuifnummer gaat worden. En dat voor een fractie van de gebruikelijke race-budgetten. Onze 206 GTI doorstond deze vier-uur durende shake-down met glans. Laat de eerste races maar komen; ik zal vooraan op de tribune zitten!
Foto's: Thomas Bakker
Tekst: Timo Wagenaar Hummelinck