Na met de laatste drie races van 2017 te hebben meegedaan bij het gerenommeerde RAEK Racing van Arjen Heeck, kon ik in april met hetzelfde team beginnen aan mijn eerste volledige autosportseizoen. Het jaar begon lastig tijdens de Paasraces op een nat Circuit Zandvoort, mijn eerste meters in deze condities met de 206. Na een matige p13 in de quali kon ik in race 1 gelukkig wel lekker opstomen naar p5 door meer en meer gewend te raken aan de natte baan. Race 2 bracht me vervolgens een prima 3e plaats waardoor ik het weekend alsnog kon afsluiten als 4e algemeen. Wel was er duidelijk nog werk aan de winkel om Tijn en Japin in de volgende races bij te kunnen houden. Het vertrouwen was er wel omdat ik in 2017 al de nodige gevechten met hen had.
Meeting twee vond plaats op Assen, een circuit waar ik nog geen meter had gereden! Gelukkig kreeg ik de mogelijkheid om de week ervoor een middag te rijden in een BMW, zodat ik in ieder geval de baan in m’n hoofd had. Tijdens de tijdtraining ging het eigenlijk meteen lekker. Ik had twee rondes neergezet die achteraf goed waren voor p2, maar wist dat er nog tijd inzat, dus zette ik vlak voor het einde nog een keer aan. Toen mijn laptimer een 2:10:9 voorspelde kwam ik helaas verkeer tegen in de Ramshoek en Geert Timmer. Snelle ronde weg en een p2 het resultaat achter de altijd lastig in te halen Alexander Japin. Tijdens race 1 hebben we geloof ik met zes man de hele race aan een touwtje gereden, erg spannend. Ik voelde dat ik sneller was dan Japin maar kwam er onmogelijk voorbij. Door een trage reactie van mijn kant na een code 60 wist Tijn Middeldorp me in te halen, dus eindigde ik p3. De tweede race was minstens net zo close waardoor er in de top nauwelijks tijd was om adem te halen en iedere fout werd bestraft. Marciano van Ling wist er langs te piepen, waarvoor ik hem later terugpakte door zijn uitlaat eraf te rijden (geintje!). De start van de derde manche verprutste ik volledig waardoor ik als 16e aankwam bij bocht 1 – en dan is het erg lastig, zo niet onmogelijk om weer bij de kop te komen. Gelukkig kon ik nog wel een paar man inhalen waardoor de 8e plaats het resultaat was. Over het weekend genomen een suboptimale score, maar door drie snelste rondes had ik wel laten zien dat de snelheid er in zat.
De derde ronde bracht ons terug naar CPZ en werd het perfecte weekend voor mij. Pole, drie keer winst en drie snelste rondes (jammer dat daar geen punten voor verdeeld worden!) katapulteerden me dichterbij de top twee in het kampioenschap. Door de redelijk frisse lucht en een door de zon verwarmde baan waren de condities perfect voor de 206. Met een 2:11:2 in een ronde die niet perfect was kon ik natuurlijk alleen maar tevreden zijn. Tijdens de start van race 1 moest ik in het begin nog verdedigen, maar kon daarna goed wegrijden van de achtervolgers, ondanks een aantal code 60’s, om zo mijn eerste autosport-overwinning ooit te behalen, een heerlijk gevoel! Heat 2 ging helemaal top. Mijn pace was goed en de strijd om p2, 3 en 4 zorgde ervoor dat ik met een flinke voorsprong over start-finish kwam. De derde race was eigenlijk de mooiste! Ik had een waardeloze start en viel terug naar de vierde plek. Na een ronde of 2/3 lag ik op een tweede plaats, maar het gat naar Japin op 1 was inmiddels groot geworden. Ik wist dat ik kwalificatierondjes moest rijden om weer bij hem te komen, wat ook lukte. Een hele spannende strijd ontstond, waarbij ik meerdere pogingen waagde buitenom in de Tarzan. Japin verdedigde echter weer fenomenaal, het was close racing. Uiteindelijk slaagde ik erin om buiten te blijven uitkomen Tarzan – nu was het zaak om daar nog steeds te zitten in de Gerlach zodat ik de binnenkant zou hebben voor de Hugenholtz, iets wat eerder in de race ook werkte op René Oudshoorn. Met één achterwieltje op het zand kwam ik er doorheen en kon ik de move afmaken in de hairpin. Vervolgens wist ik goed weg te komen van Japin om de derde overwinning van de dag naar huis te rijden!
Weekend vier, het Super Race Weekend, en dit keer op een bloedheet Zandvoort. De hoge temperaturen lagen mijn Peugeot helemaal niet. Ik had het gevoel duidelijk wat vermogen te missen en ook de bandjes vonden het niet fijn. In de kwalificatie (resultaat p2) zat ik een seconde boven mijn tijden van de vorige keer Zandvoort, wat dit vermoeden verder bevestigde. Paul van Lier was dit weekend oppermachtig, reed iedere keer weg en ik kon alleen volgen. Twee keer resulteerde dit in een p2. Voor race 3 kregen we een 40- minutenrace voorgeschoteld waar ik ondanks de hitte erg naar uitkeek, omdat het me een mooie proef van constant rijden en concentratie leek. In deze laatste heat lag ik op koers voor de derde p2 van de dag, wederom achter de snelle Paul, maar mijn banden hielden het een aantal ronden voor het einde toch echt voor gezien, waardoor Tijn Middeldorp me helaas nog voorbij kon komen. Positief was wel dat ik goed was ingelopen op de nummer 1 in het kampioenschap Japin.
Het seizoen tot nu toe heeft me verder gesterkt in de overtuiging dat de Peugeot 206 GTi cup de perfecte opstapklasse is in de Nederlandse autosport. De cup is redelijk betaalbaar, het concept is heerlijk simpel en de competitie aan de kop is serieus sterk (kijk maar naar de deelnames van Gaby Uljee vorig jaar), en wordt alleen maar sterker! Je leert basis autotechniek, de invloed van bandenspanning op de balans, de rijtechniek om hard te gaan met een voorwielaandrijver, tijdens de kwalificatie een gaatje vinden in een veld van 45 auto’s, inhalen, verdedigen etc. Ik zou het wel weten als ik uit het NK Chrono karten kom en hogerop wil… Voor jongens die uiteindelijk willen doorgroeien is dit de perfecte springplank naar de nieuwe Ford Fiësta Sprint cup. Ook voor mannen die heel veel lol willen hebben in een competitief veld is het de ideale optie. Ik kijk enorm uit naar de drie races aankomend weekend. Hopelijk zal de snelheid van het derde weekend weer terug zijn en kan ik eindelijk de koppositie in het kampioenschap pakken!
Tot op de baan of de paddock!
Dirk Warmerdam